Thailand: Chiang Mai

26 mei 2016 - Mueang Chiang Mai District, Thailand

Donderdag 19 mei
Wat vliegt zo’n week voorbij. Vorige week landden we in Bangkok en ontmoetten we de familie weer na 3,5 maanden, vandaag is het al weer tijd om afscheid te nemen en verder te gaan. Om half 7 werden we bij het resort opgepikt door een taxibusje dat ons naar Bangkok reed. 3,5 uur later (en een half uur later dan gepland) arriveerden we op de Airport waar we eigenlijk direct afscheid van elkaar moesten nemen omdat de familie gelijk moest inchecken. Gek om elkaar weer gedag te zeggen na zo’n gezellige week waarbij wij even niet het gevoel hadden op reis te zijn maar op vakantie. Vervolgens namen wij de shuttlebus richting de andere airport in Bangkok. Er zijn er namelijk 2. Dit verliep overigens niet zonder horten of stoten aangezien ons vliegticket niet aangaf dat we met 2 personen reizen ipv 1. Hierdoor misten we de shuttlebus en volgde even een stressmomentje. De Thaise mensen zijn op zo’n moment ook niet heel vriendelijk en behulpzaam, maar afijn. Na 50 minuten door Bangkok te hebben gereden kwamen we aan op Don Muang Airport. Omdat het een binnenlandse vlucht is, hoeven we niet in te checken maar was het inleveren van onze bagage voldoende. We vlogen een uurtje. Voor je in de lucht bent wordt de landing zo ongeveer al weer ingezet. Samen met een Canadees namen we een taxi naar het centrum van Chiang Mai en deelden we de kosten. Ons hostel oogt gezellig. Je schoenen moet je beneden laten staan ivm kakkerlakken op de kamers. Prima. De kamer is oké maar de matrassen zijn van plastic. Er is geen keukentje of gezamenlijke ruimte waar je wat kunt eten. Eten doen ze in Azië buitenshuis. We dumpten onze spullen waarna we een kijkje namen in het centrum van Chiang Mai: Chinatown, wat winkeltjes, een restaurantje waar we ‘Khao Soi’ aten, de nightmarket en de supermarkt. Genoeg te zien en te doen zo lijkt het. Omdat we toch wel behoorlijk gaar waren van deze reisdag en de emoties even opspeelden door alle gebeurtenissen van afgelopen tijd besloten we niet te laat terug te gaan naar het hostel om lekker te gaan slapen. Morgen weer een nieuwe dag.

Tip van de dag: ‘a little bit spicy’ is ook gewoon heel heet!

Vrijdag 20 mei
Tjonge, het is natuurlijk ook nooit goed. Is het niet te warm ’s nachts, dan is het wel te koud. De airco deed dus in ieder geval z’n werk vannacht, dat wel. We sliepen uit, namen een douche en peuzelden beneden onze (nog overgebleven) boterhammen op. Dat is hier in Thailand heel gek, een boterham uit het vuistje. Maar goed, zuunig als we zijn moeten die eerst nog op. We boekten bij de heel vriendelijke host in ons hostel twee leuke trips voor komende dagen. Morgen gaan we ‘ziplinen’ door de jungle. En zondag gaan we op bezoek bij een olifanten verzorgingspark. We liepen richting het oude gedeelte van de stad waar we meerdere mooie tempels spotten. Opvallend is, dat veel tempels de olifant in hun gebouw hebben verwerkt. Een heilig dier. Echter is er (terecht) nogal wat ophef over het feit dat olifanten hier worden mishandeld en getraind voor toeristische doeleinden. Een manier om veel geld te vangen, maar wat in strijd ligt met het gegeven dat de olifant in Thailand een heilig dier is. Merkwaardig dus. We aten een heerlijke Pad Thai waarna we ons lieten verwennen met een Thai massage voor Sebas en een foot massage voor Lotte. Terwijl Lotte haar voeten lekker werden gekneed klonken er regelmatig pijnkreten vanachter het gordijn waar Sebas lag. Goede massages waren het zeker. We verkenden nog een stukje van het oude centrum waarna we even terug liepen naar het hostel. Even chillen en Lotte haar sarongdoek scoren, want ja… zonder dat ding kom je als vrouw zijnde in een te korte broek nergens binnen. ’s Avonds liepen we terug naar de Wat Chedi Luang tempel waar een ceremonie plaats vond. Dit weekend wordt de geboorte, het leven en het sterven van Buddha gevierd. Een soort mix van Kerstmis en Goede Vrijdag. Honderden mensen liepen meerdere rondjes om de tempels met een bloemstukje in de hand. Dit werd later ‘geofferd’. De bloemen brengen de mensen geluk. De 3 wierookstokjes staan voor de geboorte, het leven en de dood. Eén van de 2 kaarsjes wordt aangestoken voor de levenden en één voor de doden. Verder werd er iets voorgelezen en werd er een soort van gezongen. De groepen mensen die we gisteren in een optocht naar de tempel op de berg hadden zien lopen (een tocht van 6 uur), waren nu ook bij de ceremonie aanwezig. Na enige tijd liepen we nog een rondje over de nightmarket en scoorden we wat te eten op het foodcourt. Precies op tijd waren we terug in het hostel, want opeens kwam net met bakken uit de hemel. Hopelijk is het morgen weer droog.

Tip van de dag: overdag is een korte broek nog te warm in Chiang Mai, ’s nachts heb je een lange broek nodig.

Zaterdag 21 mei
Oei, dat doet zeer. De wekker om 6.15 uur. Na nog even een kwartiertje woelen moesten we er toch echt aan geloven. Na een boterhammen- en bananen (gekregen van onze host ‘V’) ontbijt, werden we uiteindelijk om half 8 opgehaald. Hm, hadden dus eigenlijk nog een half uurtje langer kunnen slapen. Nog wat duf reden we in een busje de jungle in. Hier aangekomen moesten we net als bij het Skydiven weer tekenen dat we zelf verantwoordelijk zijn voor de deelname aan een activiteit die de dood als gevolg kan hebben. Oké dan. We werden in een tuig gehesen, kregen een helm op en een ‘brake’ mee. Deze bleek later van levensbelang. Met een groepje van 7 man en 2 instructeurs werden we naar het startpunt gebracht. Vanaf hier volgden 35 platforms die ons via ziplines, touwbruggen en drops (waarbij je vanaf een platform van zo’n 40 meter hoogte naar beneden valt) door de jungle voeren. Een heel gave ervaring. En eigenlijk ook best relaxt, want je hoefde zelf nauwelijks wat te doen. De instructeurs zorgden ervoor dat je steeds dubbel gezekerd was. Wanneer we van de ene kabel aan de andere werden vastgemaakt mochten we enkel toe te kijken. Hierdoor hoefde je je niet druk te maken over de vraag of je wel goed vast zit en kun je optimaal genieten van de omgeving. Dit lukte de eerste keren overigens minder goed dan daarna. Want met een afstand van 150 meter en een hoogte van 40 meter zijn sommige obstakels toch best spannend. De brake had je nodig om af te remmen. Deze bamboehaak hing je op aangeven van de instructeur over de kabel heen waarna je er hard ook trok. Deed je dit niet? Dan vloog je tegen de naderende boom. Na het parcours van zo’n 1,5 uur mochten we heerlijk Thais lunchen. Dit smaakt (nog) steeds heerlijk. We werden er weer met hetzelfde busje bij het hostel uitgegooid waarna we ’s middags wat chillden en ons nog een beetje inlazen voor komende tijd. ’s Avonds scoorden we weer wat te eten op het foodcourt en kocht Sebas twee broeken op de nightmarket. We bleven nog een tijdje hangen op het foodcourt waar een bandje heerlijke Latijns-Amerikaanse muziek speelde. Een relaxte afsluiting van de dag.

Tip van de dag: Trek je (maar) met 1 hand aan de brake? Ook dan vlieg je tegen de boom. Oefening baart kunst, autsj!

Zondag 22 mei
Na een fijne nacht, werden we een uurtje later dan gisteren opgehaald door een pick-up van The Elephant Jungle Sancturary. Samen met nog 5 anderen zaten we 2 uur lang opgepropt in de pick-up car. Het laatste stuk, waarbij we door de jungle reden, was nogal hobbelig waardoor we regelmatig tegen het dak zaten. Geinig, maar comfortabel is anders. Aangekomen bij de Sancturary werden we ontvangen door Roberto, onze gids van vandaag. Een erg geestige man die opgegroeid is in dit bergdorp een maar eens per maand met z’n scooter de stad Chiang Mai ingaat. Hij houdt niet van drukte en blijft liever in de jungle. We liepen een stukje verder de jungle in naar camp 1. Dit was ons basiskamp voor vandaag. Hier kregen we een jungleshirt en dumpte we onze spullen. Eerst maakten we met elkaar een gezonde snack voor de olifanten die bestond uit rijst, tarwe, water en vruchten. Het mengsel werd aangestampt in een soort grote vijzel. Met een bal van deze snack en een tros bananen in de hand liepen we de olifanten tegemoet: 2 grote vrouwtjes en 1 babyolifant. Dat de dieren groot zijn wisten we natuurlijk al, maar toen we opeens oog in oog stonden met de grote vrouwtjes leken ze echt huge! Wanneer je ‘don!’ roept, doen de dieren hun bek open en kun je ze voeren. Soms pakken ze het voedsel met hun slurf uit je hand. De kracht waarmee ze dat doen is enorm. We voeden de olifanten en aaiden ze een tijdje. Hierna liepen we een eindje verder waar we nog 3 olifanten ontmoeten. Eén van deze vrouwtjes is zwanger en draagt al bijna een jaar een kindje bij zich. Nog een jaar te gaan dus. Heel bijzonder om te zien en te voelen. Na de lunch die bestond uit typisch Thai food, namen we en duik in de modderpoel samen met de olifanten. Een heel bizarre ervaring. We mochten ze scrubben en onder gooien met modder (dat voornamelijk bestond uit olifantenpoep). Een lastige opgave aangezien je volledig wegzakte in de poel. Vervolgens met olifanten en al naar de rivier waar we de dieren en onszelf waste. De dag werd afgesloten met een kopje koffie of thee en je kon wat souvenirs kopen. Een terugreis in dezelfde pick-up volgde. Een heel gave trip! We douchten en chillden wat. ’s Avonds struinden we over de o zo bekende Sunday Walking Street Market. Zo een grote markt als deze hebben we nog niet eerder gezien. Er kwam geen einde aan. Hier scoorden we ook wat lekkers te eten. Weer een gave dag!

Tip van de dag: bananen schillen is voor watjes. Die eet je toch gewoon in z’n geheel op?

Maandag 23 mei
Deze dag startten we rustig op: beetje uitslapen, beetje opruimen, ontbijten, praatje maken enz. Na wat advies te hebben ingewonnen wat betreft het huren van een scooter en de route richting de berg Doi Suthep, gingen we de stad in. We regelden wat zaken mbt het wisselen van geld voor onze oversteek naar Laos en we scoorden een ticket voor de nachtbus naar Nong Kai. Op de scooter tuften we naar de tempel ‘Wat Phra That Doi Suthep’ op de berg. Of nouja, tuffen was het eigenlijk niet, want doordat er nauwelijks verkeersregels zijn of deze in ieder geval niet echt worden opgevolgd als ze er wel zijn, moet je heel alert zijn. Iedereen crosst overal tussendoor en langs. Echter gaat dit vaak goed. Onderweg pakten we wat viewpoints mee waardoor we over Chiang Mai uitkeken. Best een grote stad nog. Aangekomen op de berg, bleek de tank bijna leeg. Sebas was nog zo alert op te merken dat we hem misschien vooraf moesten bijvullen, Lotte was zo eigenwijs en gierig om te vinden dat dit niet nodig was (je geeft toch geen scooter mee met een bijna lege tank? Wel dus). We waren niet de enigen die de tempel kwamen bezoeken. Het barstte er van de toeristen. Deze tempel is dan ook een van de heiligste tempels in Thailand. We liepen wat rond en schoten de nodige plaatjes. Omdat we geen zin hadden om de scooter de berg af te duwen (wat waarschijnlijk meer zou bestaan uit er achteraan rennen), besloten we toch even op benzinejacht te gaan in het dorp. En niet voor niets, zo bleek. Met 2 volle liters in de tank konden we onze tocht de berg af beginnen. Aangekomen in de stad belandden we in de spits. Ook dat nog. En doordat we de zilveren tempel die zich ergens in de oude stad bevindt niet konden vinden, reden we zeker 3 extra rondjes. Tevergeefs. ’s Avonds aten we in het restaurantje tegenover het hostel. Sebas hete green curry, Lotte massaman curry. Heerlijk. We scoorden nog een lekkere shake op het foodcourt en genoten nog een tijdje van de live muziek. Zo vloog de dag voorbij.

Tip van de dag: wil je je paspoort niet afgeven? Zorg dan voor een flinke smak geld als borg. Alleen dan wil men genoegen nemen met een kopie.

Dinsdag 24 mei
Omdat we het Thaise eten hier allebei echt heel lekker vinden, besloten we vandaag mee te doen aan een cooking class: een hele dag Thaise gerechten leren maken en ook nog zelf mogen opeten. ’s Ochtends werden we opgehaald door een pick-up van Smart Cooking waarna we naar de markt reden. Hier kregen we uitleg over de verschillende ingrediënten die worden gebruikt in de bekendste Thaise gerechten. Eigenlijk zouden we de cooking class in de stad doen, maar er werd ons gevraagd of we het oké vonden als we naar de farm zouden gaan (de duurdere optie, maar nu voor hetzelfde geld). Geen probleem natuurlijk. Dus reden we naar het treinstation vanaf waar we met de trein en nog een stukje op de fiets richting de farm reden. We kozen 5 gerechten uit (soep, roerbak, appetizer, hoofdgerecht en dessert) die we wilden maken. Omdat we inmiddels al best wat Thaifood hebben gegeten, kwamen veel gerechten bekend voor. Sebas koos voor: local hot and sour chicken soup, stir fried chicken cashew, steamed fish, Massaman curry en sticky rice with mango. Lotte koos 5 anderen, zodat we konden delen: chicken coconutmilk soup, stir fried Pad Thai, springrolls, Panang curry en banana in coconutmilk. Om alle ingrediënten voor onze gerechten te verzamelen gingen we de tuin in waar we verschillende vruchten en kruiden plukten. Een aantal ingrediënten zoals vlees en vis lag al klaar. We begonnen met het maken van de soep. Er werd steeds uitgelegd wat er allemaal in ging en hoe we het moesten bereiden. Nadat we een gerechtje hadden gemaakt, eten we het gelijk op. Zo ging dat de hele dag door. Heel vervelend. Tijdens een break ’s middags fietsten we nog een rondje over het platteland. Eigenlijk viel het ons mee hoe ingewikkeld en lang het bereiden van Thaifood duurt, Veel gerechtjes lagen binnen 15 minuten op ons bord. Best easy dus. Tot slot kregen we een receptenboekje mee waarin alle gerechten staan vermeld. Erg leuk. Kunnen we thuis aan de kokkerel. Met een busje werden we terug gebracht naar ons hostel waarna we even een tijdje chillden. ’s Avonds aten we toch nog wat (een funnel: combi tussen een donut en pannenkoek. Erg lekker maar huge, zeker na een hele dag schranzen en een burger) op het foodcourt en ontmoetten we wat hostelgangers. Weer een leuke dag!

Tip van de dag: sticky rice is niet blauw vanwege een chemisch goedje, maar vanwege een bloem die de blauwe kleur afscheidt. Kun je
gewoon eten dus.

Woensdag 25 mei
We besloten vandaag nog één keer de toerist uit te hangen in Chiang Mai: op de fiets door de stad. We sliepen eerst lekker lang uit, ontbeten met droge boterhammen, koekjes en banaantjes en maakten nog wat plannen voor komende tijd. Althans, we bespraken de mogelijkheden. Legden niks vast. ’s Middags huurden we dus een fiets, bezochten we een heel schattig coffee/bakery huisje waar we genoten van een lekker belegd croissantje, bezochten we alsnog de zilveren tempel, chillden we in een parkje en reden verder rondjes door de stad. ’s Avonds aten we weer op het foodcourt en dronken een biertje. Ons laatste nachtje in Chiang Mai. Morgen zeggen we deze leuke stad, waar we het langste zijn gebleven tijdens onze reis tot nu toe (7 nachten!), gedag.

Tip van de dag: voor een biertje betaal je op het foodcourt 130 baht, in de supermarkt 55. Je raadt het al… Je bent een budgetbackpacker of je bent het niet ;)

Foto’s

1 Reactie

  1. Ellen:
    26 mei 2016
    Wat geweldig om weer jullie verhalen te lezen en wat gaaf dat de fam er was! Geniet nog heerlijk van dit super gave avontuur! Xx