Adelaide & Kangaroo Island

Maandag 15 februari
De laatste nacht in onze ‘minivan’ was een lange én fijne. Inpakken duurt toch altijd langer dan gedacht, dus we moesten op tijd uit de veren. Adelaide lag nog 69 km van ons verwijderd. Met nog enkele liters benzine in de tank en al ruim 1200 km op de teller genoten we van ons laatste ritje. In Adelaide aangekomen is het weer even wennen om met de backpack enkele (kilo)meters te moeten lopen. We concluderen dat we onszelf inmiddels steeds een beetje meer backpacker beginnen te voelen. Aan de tas hangen nu namelijk ook al een extra kleedje en kussen, een tas met wat voedsel en een slaapzak. Best cool. Aangekomen in ‘Shakespeare’, ons hostel, worden we welkom geheten door een zeer enthousiaste kerel. Hij print onze vouchers voor komende trip naar Kangaroo Island en het treinticket voor ‘The Ghan’. Hij verlengd ons verblijf na onze trip met nog 3 nachten. Hij geeft ons een gratis kaartje voor een festivalvoorstelling en hij biedt ons de mogelijkheid onze backpacks tijdens de trip in het hostel achter te laten. En oja, hij contact de organisator van onze trip ff zodat we dat zelf niet hoeven te doen. Kortom, een gouden kerel! Met zijn enthousiasme op zak verkennen we de stad alvast een beetje. Het festival dat is opgezet, heeft iets weg van de Parade in Nederland (voor degenen die het niet kennen: een rondtrekkend festival langs de grote steden vol muziek, cabaret, dans en andere culturele dingen. Weet je nog Hélène? Wat was dat tof ;)). Echter is het festivalterrein gesloten vandaag, dus dit wordt morgen vervolgd. We scoren een gezonde avondmaaltijd (‘a lot of veggies today sir!’) en werken het e.e.a. bij met behulp van de wifi. Toch wel weer lekker, zo’n echt bedje.

Tip van de dag: verbouw de minivan tot slaapkamer of loop rond met een backpack en je hebt zo aanspraak.

Dinsdag 16 februari
Deze dag begon op de fiets. Althans, we begonnen met een ontbijtje van toast en kwark in het hostel, en sprongen toen op de fiets. Een gratis fiets. Uiteraard. Met helm (zonder heb je kans op een fikse boete) en mand voorop de fiets waagden we ons tussen het vele verkeer. Ook fietsen gebeurt natuurlijk links. Adelaide is een grote stad met een miljoen inwoners, maar geeft je een dorpsgevoel. Dat is hoe de locals hun eigen stad omschrijven. Die grootte vonden we eigenlijk wel meevallen, want in 2 uurtjes tijd fiets je zo een toeristisch rondje door de parken om het centrum van de stad. Een leuk tochtje, dat zeker. ’s Middags hebben we het e.e.a. geregeld voor komende week. Een trip door de outback in Alice Springs, het hostel daar en de Greyhoundbus die ons van Alice Springs naar Cairns gaat brengen. Voordat we naar het festivalterrein gingen, wilde we wat te eten scoren op de Centralmarket in Chinatown. Echter bleek het foodcourt al dicht te zijn en was iets fatsoenlijk eetbaars nauwelijks meer te krijgen. Jammer. De Asian wrap en het broodje Subway staakte ook prima. Aangekomen op het festivalterrein bleken er natuurlijk tal van heerlijke, uit verschillende culturen komende eettentje te zijn. Duh. Poffertjes, pizza, frietjes, Mexicaans, loempia’s, kippenbouten, burgers en ga zo maar door. Wat baal je dan opeens van je broodje Subway. We hebben nu wel een goede reden om na Kangaroo Island, vrijdag en zaterdag, gewoon terug te gaan om alsnog te genieten van de culinaire hoogstandjes. En toen de voorstelling. Tja, waar zal ik beginnen. Het kwam er op neer dat een vrouw, Tessa genaamd, alle schaamte te buiten ging door haar niet-zo-sexy-veel-te-strakke-pakje, haar gekke dansjes en flauwe humor. Eigenlijk ging het nergens over, en was het daardoor best heel grappig. Maar toen Sebas de Sjaak werd en haar moest assisteren op het podium, wat zeg ik.. als hoepel (háár hoepel, je snapt hem) moest functioneren op het podium, werd het pas echt hilarisch. Tot groot vermaak van het publiek. En tja, toen werd Lotte natuurlijk Sjaak nummer 2, al was haar optreden gelukkig een stuk minder gênant. De dag was weer een leuke. En wat helemaal tof is, morgen en donderdag hebben we er zeker nog 2! De wekker staat om 04:30. Dat zal wel even zeer doen.

Tip van de dag: het Frindge festival is tof! Iets voor Nederland?

Woensdag 17 en donderdag 18 februari
Het deed inderdaad zeer. Heel even. Best gek om rond te lopen in een hostel ‘by night’. Gelukkig was er al iemand van de receptie aanwezig die ons kon uitchecken, de luggage room wilde openen voor onze backpacks en die het mogelijk maakte dat we nog even snel een boterham konden scoren uit de (nog dichte) keuken. Om 5.50 uur stonden we klaar op de stoep van het Shakespeare hostel. Het busje waarmee we werden opgehaald zat een uur later vol met 17, vooral west Europese toeristen. Naast Nederland en Duitsland, werden ook Italië, Zwitserland, Frankrijk en Engeland vertegenwoordigd. De bus met onze gids ‘Demo’ bracht ons eerst naar Cape Jervis, van waaruit we met de ferry overstaken naar Penneshaw op Kangaroo Island. Best nog een ruige oversteek van ongeveer een uurtje. Met weer een andere bus begon onze verkenningstocht op het eiland. Allereerst met een uitzicht naast de nabij gelegen Prospect Hill. Na een Subway lunch (hier zit een verhaal achter, maar dat besparen we jullie) werden we een tijdje in het ongewisse gelaten. Onze gids was foetsie en niemand wist waar we aan toe waren. ’s Middags brachten we een bezoek aan Seal Bay, het zeeleeuwenstrand. Onder begeleiding van een gids mochten we de sea lions op ongeveer 10 meter afstand bekijken en fotograferen. Wanneer ze zich bedreigd voelen kunnen ze namelijk best agressief worden. De dieren ogen behoorlijk lui aangezien ze allemaal voor pampus liggen op het strand. Echter blijkt dit schijn. Hun planning bestaat namelijk uit 1 dag de oceaan in op zoek naar voedsel. Ze eten zich dan zo vol en verbruiken zoveel energie dat ze hier 3 dagen van bij moeten komen liggend op het strand. Hun dikke speklaag fungeert als warme bontjas. Onze volgende stop waren de zandduinen. Door de Aussies zelf ook wel ‘Little Sahara’ genoemd. Hier mochten we sandboarden. Super vet! En dit was nog niet het einde voor de sportievelingen, want vervolgens voeren we in een kajak de Harriet River af. De boys van het gezelschap besloten nog even een duik mee te pakken in de Indische oceaan. Als het water 15 graden was, was het veel. Vies, nat en koud reden we richting het Farmhouse in Flinders Chase. Onze gids, een beetje een chaotisch maar zeer enthousiaste bioloog (denken we) liet ons onderweg meerdere bijzondere dieren zien verstopt tussen de vele bomen en struiken, waaronder de kleinere tammarwallaby die alleen nog op Kangaroo Island voorkomt. Bij het Farmhouse heeft Lotte haar eerste possum gespot. Althans, z’n achterkant. Nadat Sebas samen met de andere boys z’n kampvuurskills had geshowt, kon er rond 22.30 uur genoten worden van een kip-met-groenten maaltijd. Een beetje een tegenvaller als je op een Aussie BBQ rekent (zoals in de brochure vermeld), maar prima als je vergaat van de honger. De nacht was fijn, maar kort. Na een vroeg pannenkoeken-en-muesli-ontbijt gingen we het Flinders Chase National park in. Binnen no-time werden we omringd door kangaroos, koala’s en vogels. Even voelden we ons één met de natuur. Onze weg werd vervolgd richting the Remarkable Rocks. Deze zeer raar gevormde stenen zijn een overblijfsel van een net niet uitgebarsten vulkaan. De lava die het aardoppervlak niet heeft bereikt, heeft er wel voor gezorgd dat deze stukken steen nu een enorme trekpleister zijn. Ook de Admirals arch, ons volgende stoppunt was indrukwekkend. Deze met stalactieten uitgeruste kalksteenboog werd omgeven door tal van New Zealand fur seals. Een zeehond met een zeer dikke vacht. Het was een adembenemend plaatje. Hanson Bay, wederom een mooi strand. Opnieuw een genietmomentje. Met nog een laatste stop bij de Eucalyptus distillery, was het tijd om terug te gaan naar Penneshaw. Het oversteekpunt van de ferry. De trip werd afgesloten met een zeer snelle, maar mooie sunset enkele kilometers van Adelaide verwijderd. Verzadigd zijn we even. En moe.

Tip van de trip: de instapdeur in een bus in Australië zit links, niet rechts.

Vrijdag 19 februari
Van zo een trip word je best moe! Man, wat hebben we lang en lekker geslapen vannacht. Vandaag is het plan om lekker rustig aan te doen. Op het gemakje ontbijten, lekker douchen, tas weer beetje fatsoenlijk inpakken, boodschappen doen, ‘administratie’ bijwerken (tja, ook op vakantie willen we weten wat we uitgeven. Of misschien: juíst op vakantie) en vanavond nog even naar het festivalterrein voor een culinaire maaltijd. We eten best minimaal: ontbijt en lunch (vaak toast of gewoon brood) en meestal een simpele avondmaaltijd. Soms wat fruit tussendoor en af en toe een chippie. Maar soms.. word je daar chago van en wil je gewoon even wat suiker of juist zout binnen krijgen. Om die reden hebben we onszelf tijdens de boodschappenronde getrakteerd op koekjes en snoepjes. Jammie! We waren even vergeten dat het vrijdag, dus weekend was. Dit werd al lopend naar de stad en op het festivalterrein al snel duidelijk. Men, wat een drukte. Wel een gezellige. Het lukte dan ook niet om de mensen van onze trip, met wie we afgesproken hadden, te vinden. Wel hebben we heerlijk gegeten. Een curry uit de Indiase keuken en een soort kapsalon van de Griek. Een streling voor de tong. En oja, wat is een vakantie zonder softijs? Dat we dat al 4 weken hebben volgehouden is een wonder. Vanavond is deze uitdaging doorbroken. Alsof er een engeltje op je tong piest.

Tip van de dag: luxe went snel. Na 2 nachten met z’n 2e op een 6 persoonskamer te hebben gelegen, is het een beetje een teleurstelling dat we nu met z’n 4e zijn. Hallo? 4 is nog altijd minder dan 8 of 10 hoor!

Zaterdag 20 februari
De bedjes hier in Shakespeare zijn best goed. Je kunt hier prima tot 10 uur op je bed blijven liggen. Niet dat we dat doen, maar het kan. In theorie. Sebas begon de dag met een hardlooprondje. Het is best goed weer vandaag dus na een snelle douche zijn we één van de vele parkjes ingedoken voor een picknick. De zon deed het goed. Ook hebben we nog een beetje cultuur gesnoven en het Oval stadion bezocht waar voornamelijk cricket wordt gespeeld. Maar volgende maand speelt het nationale voetbalelftal van Australië hier een wedstrijd tegen Tadzjikistan. Jammer dat we dan niet meer Down Under zitten. Vanavond aten we zelfgemaakte risotto met broccoli. Hoe gezond?! Ook moest onze tas weer opnieuw, of beter: her ingepakt worden. Want morgen vertrekken we om 12.15 uur met ‘The Ghan’ naar Alice Springs, waar het momenteel 40 graden is. Joepie! Wel hebben we vanmiddag nog maar wel even een extra fles zonnebrand gekocht.

Tip van de dag: heb je honger? Eet risotto.