The Blue Mountains en Canberra

Zaterdag 30 januari

Allereerst onze excuses voor de spelfouten en niet kloppende zinnen in het 1e reisverslag. Zeer irritant om te lezen. Er blijkt iets niet helemaal te kloppen met de instellingen van de blog waardoor niet alles letterlijk wordt overgenomen uit Word. Zo, tot zo ver het niet interessante gedeelte van dit dagverslag (maar we hebben ons in ieder geval ingedekt nu).
Vandaag ons laatste weet-bix ontbijtje in het HQ hostel. Katoomba in de Blue Mountains is voor deze dag ons doel. Doordat er dit weekend aan het spoor wordt gewerkt tussen Sydney en Katoomba (tuurlijk. Precies nu), kunnen we niet met de trein maar moeten we met de bus. Dit duurt een stuk langer, is een stuk warmer en ook een stuk drukker. Maar, tijdens deze reis niet onbelangrijk, hij is GRATIES dus prima. Onderweg genoten we van de radio en de mooie landschappen die aan ons voorbij trokken. En stiekem ook heel even van de lekker zittende, in slaap verwekkende stoelen. Sst. Aangekomen in Katoomba scheen het zonnetje inmiddels weer heerlijk. Het leek namelijk best een bewolkte dag te worden. Komende 2 nachten verblijven we in het 8.000 inwoners tellende Katoomba. Het dorp stelt verder niet zoveel voor. Omdat het vanmiddag opeens toch met bakken uit de hemel kwam, viel ons plan voor deze middag in het water (hihi). Flexibel als we zijn is er een plan B. Vanavond even een rondje doen door het dorp. Morgen de bergen in. De Three Sisters schijnen gaaf te zijn. Vannacht maar even lekker genieten van het schone en ruime YHA hostel. Dit is ons 3e hostel op rij en tot nu toe lijkt ons waarderingscijfer met het hostel te stijgen. Dat belooft wat. Over 6 maanden slapen wij in onze eigen villa tussen de palmbomen op een wit strand!

Tip van de dag: GRATIES? Doen!

Zondag 31 januari
We starten de dag op het gemakje maar wel een beetje op tijd. Na een simpel eigen gemaakt ontbijtje met toast en thee pakken we onze spullen voor een wandeling door the Blue Mountains. Nog even insmeren met zonnebrand en deet en onze tocht kan beginnen. De jassen gaan wel mee onderin onze tassen want het weer ziet er nog niet heel veelbelovend uit. We hebben gekozen voor de ‘Three Sisters Valley loop’. Een tocht van zo’n 5 uur wandelen. Aangekomen bij het startpunt van onze tocht mogen we gelijk genieten van een eerste view van the Blue Mountains. Prachtig. Onze tocht gaat verder door het bos. De weggetjes zijn goed begaanbaar maar soms wel spectaculair. Gelukkig zijn we allebei behoorlijk elastisch en kunnen we onszelf daardoor goed verplaatsen. We kiezen de ‘Dardanelles Pass’ waardoor we om de ‘Three Sisters’ heen lopen en vervolgens via de ‘Federal Pass’ uitkomen bij de ‘Furber Steps’. Onderweg spotten we de ‘Three Sisters’ al even. Ook komen we langs meerdere watervalletjes. De ‘Furber Steps’ zou een gigantische trap van 1200 treden, waarna we in 30 minuten omhoog zouden moeten zijn, zo hebben we ons laten vertellen. Dit blijkt echter wel mee te vallen. Het lijkt meer op stukjes trap die worden afgewisseld met vlakke, soms vals platte weggetjes. De ‘Katoomba Falls’ zijn spectaculair. Een fotosessie volgt nadat we het hekje eromheen hebben getrotseerd (geen paniek moeders. Dit doet iedereen en is veilig. Echt). Terug lopend via de ‘Prince Henry Cliff’ eindigen we bij ‘Echo Point’. HET uitzichtpunt voor de ‘Three Sisters’. En wederom is dit adembenemend mooi. Behoorlijk verzuurde voetjes brengen ons terug naar het hostel waar we een lekker douche nemen en opnieuw genieten van dinopasta. Witte, dit keer. Als je in Australië bent terwijl de finale van de Australian Open wordt gespeeld, moet je dit natuurlijk gaan aanschouwen in een plaatselijke pub. En zo geschiedde. Met een welverdiend biertje uiteraard.

Tip van de dag: hekjes staan er meestal niet voor niets. Maar soms, nodigt de situatie je uit ze toch even te trotseren.

Maandag 1 februari
Het is alweer tijd om de Blue Mountains te verlaten. Vandaag rijdt de trein naar Sydney weer gewoon dus bepakt en bezakt lopen me naar het station in Katoomba. Het weer is wederom niet zo heel denderend. Na een rit van ruim 2 uur komen we aan op Sydney Central. Hier moeten we een ticket voor de Greyhound bus zien te regelen die ons naar Canberra en later naar Melbourne brengt. Het infopunt is snel gevonden. Wat een fijne vent, die infokerel. Hij kan ons heel duidelijk en snel aangeven wat voor ons de beste en goedkoopste optie is. Ons ticket naar Melbourne via Canberra (Canbra, zoals de locals het uitspreken) zit na 10 minuten al in onze tas. En omgerekend niet eens heel duur. Voor 99 AUS dollar (65 eu) p.p. leggen we deze 11,5 uur durende rit af waarvan de afstand tussen Canberra en Melbourne zelfs met een nachtbus. Lekker hoor, scheelt weer een hostel. Aangekomen in Canberra moeten de jassen aan (en helaas niet eens voor de eerste keer). Het YHA hostel waarin we weer verblijven oogt prima. Toch moeten we steeds weer even opnieuw settelen. Tijdens ons rondje richting de supermarkt valt ons op dat Canberra eigenlijk helemaal niet zoveel voorstelt (ondanks dat het de hoofdstad van Australië is). Met zijn 800.000 inwoners zou het een stad vergelijkbaar met Rotterdam moeten zijn, maar dat straalt het niet uit. Morgen gaan we verder op ontdekkingstocht. Tot onze verbazing hebben ze in dit hostel een zwembad en sauna. Hoe luxe?! Je snapt vast al hoe de laatste twee uurtjes van onze avond eruit zagen. Juist, nat!

Tip van de dag: niet alle ‘grotere’ steden in Australië stellen ook echt iets voor. Maar het is soms gewoon leuk om zo’n stad toch even mee te pakken als je op doorreis bent.

Dinsdag 2 februari
Bij het openen van de gordijnen was meteen duidelijk: dit wordt een mooie dag! Het stralende zonnetje lachte ons blij tegemoet. Tijdens het ontbijt nog even een ticket geboekt voor de ‘openaircinema’. Vanavond kijken wij ‘In the heart of the ocean’ op een grasveldje in Canberra onder de Australische sterrenhemel. Wat wil een mens nog meer? Met dit leuke vooruitzicht gaan we op ontdekkingstocht door Canberra. Ons beeld van de wat saaie stad veranderd naar mate onze tocht vordert. De stad oogt groter dan we dachten (ondanks het feit dat er maar 340.000 mensen wonen in tegenstelling tot de eerder vermeldde 800.00). Gebouwen wisselen elkaar af met uitgestrekte grasvelden en meertjes. Er is duidelijk te zien dat deze stad pas in 1913 officieel tot stand is gekomen. Alles ziet er nieuw uit. Dit is te verklaren met het volgende weetje: de stichters van de stad konden het niet eens worden over welke stad (Sydney of Melbourne) de hoofdstad moest worden. Dus werd een compromis gevonden: er moest een nieuwe stad uit de grond worden gestampt: ‘Canberra’. Deze stad werd genoemd naar het Aboriginalwoord ‘Kamberra’ dat ontmoetingsplaats of verzamelplaats betekent.
Tijdens onze wandeling hebben we zowel het oude als het nieuwe parlementshuis bewonderd. We mochten het nieuwe parlementshuis zelfs van binnen bekijken. Wat een mega gebouw! Nadat we onze eigen-gemaakte- droge-boterhammen-met-kip-en-jam hadden genuttigd bovenop het grasdak van het nieuwe parlementshuis besloten we via de National Rose Garden de wijk ‘ Yarramula’ te doorkruisen. In deze wijk staan de ambassades van vele landen vaak in de voor hun land typerende stijl ingericht. Leuk om te zien. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot zo’n 30 graden. Heerlijk, maar ook warm en vermoeiend wanneer je al 6 uur aan het lopen bent. We waren dus best blij toen we weer in het hostel aankwamen. Na het boeken van een hostel in Melbourne, een snelle douche en een pastamaaltijd weer een half uurtje lopen richting de bios. Bij zo een wereldreis zit een gratis sportabbonnement inbegrepen. Een gave ervaring volgde: de sfeer was gezellig, het weer was goed, de film leuk en de chocokoekjes lekker. Wat een fijne dag!

Tip van de dag: Canberra is best de moeite waard als je er toch langs komt!

Woensdag 3 februari
Omdat we gisteren avond niet heel vroeg aankwamen in ons hostel, konden we het onze kamergenootjes niet aandoen onze backpack alvast in te pakken voor morgenochtend. Dit kwam eigenlijk wel goed uit, want we hadden er toch geen zin in. Gevolg: vanmorgen om 8 uur de wekker. Tijdens het ontbijt alvast een mini camper geboekt voor onze reis tussen Melbourne en Adelaide. Na het ontbijt netjes om 10 uur uitgecheckt. Vanavond vertrekt onze Greyhound bus om 23 uur naar Melbourne. We hadden dus nog 1 dagje in Canberra. Gelukkig konden we onze backpacks in een kluis in het hostel achter laten, zodat we daar niet de hele dag mee hoefden te zeulen. Na onze tocht van gisteren hadden we eigenlijk nog één ‘must see’ op de lijst staan: het ‘Australian War Memorial’. Dit monument hadden we gisteren al meerdere malen van veraf gezien. Echter bleek er een heel museum achter te zitten. Australië is bij best veel oorlogen betrokken geweest. Dit werd de weg naar het museum snel duidelijk door de verschillende monumenten langs de kant van de weg. Ieder monument heeft betrekking op een andere oorlog. Het museum was erg groot en gedetailleerd. Best indrukwekkend. De rest van de middag hebben we doorgebracht in het winkelcentrum. Beetje chillen en schuilen voor de regen. De heerlijke burritomaaltijd moet onze honger voor de komende 12 uur zien te stillen. We pakken zo onze tassen om de nacht door te brengen in de nachtbus en hopen morgen om 7 uur aan te komen in Melbourne.

Tip van de dag: denk een zakmes niet zonder snijwonden te kunnen schoonmaken met je handen of mond. Dit doet zeer!