Noosa tot Brisbane
21 maart 2016 - Brisbane, Australië
Woensdag 9 maart
Na een busritje van zo’n 4 uur kwamen we rond 10 uur in Noosa aan. Een zeer toeristische plaats, met een hoop backpackers en surflui. Maar ook de (wat kak achtige) zeilers zijn goed vertegenwoordigd. Eigenlijk heeft Noosa wel iets weg van Cannes, maar dan een stuk kleiner. Nadat we onze spullen hebben gedropt en alvast een ticket hebben geboekt voor de Australia Zoo, wagen we ons het centrum in. Met shuttlebus, uiteraard. We gaan natuurlijk niet lopen als dat niet nodig is. Het is een gezellige, best drukke boel. Overal winkeltjes en terrasjes. Het strand, een écht strand, ligt gelijk achter de winkelstraat. Dom, strandspullen liggen nog in het hostel. Opzich niet zo gek aangezien het daarnet nog met bakken uit de hemel kan vallen maar niets is zo veranderlijk als het weer. Dan maar chillen zonder zwembroek en bikini, geen probleem. Door de gemiste shuttlebus hebben we gelijk een side seeing Noosa gedaan terug richting de supermarkt en het hostel. De huizen aan het water kosten hier maar een paar miljoen. Leuk als vakantiehuisje? De avond was chill. Morgen aapjes kijken. Correctie: krokodillen.
Tip van de dag: 64 muggenbulten op één lichaam worden gezien. Ook in de supermarkt. Voordeel: mensen geven je gratis anti-jeuk advies.
Donderdag 10 maart
De verwachtingen zijn hoog voor vandaag: krokodillen spotten, slangen aaien en reptielen knuffelen? We gaan namelijk niet zomaar naar een dierentuin, nee… we gaan naar de Australia Zoo van Steve Irwin. Helaas is het inmiddels al 10 jaar geleden dat hij zelf om het leven kwam door een aanval van een pijlstaartrog, maar zijn dierentuin is volop in trek. Daarnaast maakt de gedachte dat veel dieren (voornamelijk de krokodillen) door Steve zelf zijn gevangen en ondergebracht de dierentuin speciaal. Hier worden dieren echt geholpen en staat hun welzijn voorop. Dit werd later op de middag heel duidelijk bij het brengen van een bezoekje aan het hospital. Hier worden voornamelijk zieke en ‘beschadigde’ koala’s opgevangen en behandeld. Nadat we 1,5 uur met de bus hadden gereden vanaf het hostel, arriveerden we bij de zoo. Overal wordt met billboards duidelijk gemaakt dat dit de zoo van Steve Irwin en zijn gezin is. Door het hele park komen hun afbeeldingen, filmpjes en namen terug: op borden, maar ook in namen van dierenverblijven. Nog niet eerder hebben we zoveel verschillende krokodillen en andere reptielen gespot in één dierentuin. Bijna iedere krokodil heeft zijn eigen verblijf en verhaal. Maar naast reptielen, zijn er ook genoeg andere dieren te vinden. Van kangoeroes tot giraffen en van koala’s tot neushoorns. Het hoogtepunt van de dag is toch wel de Wildlife show. Spectaculair, en ook wel een beetje beangstigend, om te zien en te horen hoe ontzettend sterk deze dieren zijn. Hele kippen gaan erin als koek en de versnelde ademhaling van de verzorger geeft aan dat ook hij het toch best wel een beetje spannend vindt. Voorheen gaf Steve zelf deze shows, gelukkig worden deze nu, na zijn dood, door anderen verzorgd. Sowieso is het mooi om te zien dat het doel waarvoor Steve leefde (wildlife helpen) ook door zijn gezin en genoeg anderen wordt nagestreefd. Een zeer geslaagde dag. ’s Avonds zoeken we wat foto’s uit, schrijven wat verhalen en kletsen met kamergenoten. Morgen reizen we al weer verder naar Surfers Paradise.
Tip van de dag: lijkt het op een struisvogel, is het ongeveer 2 meter hoog, heeft het een blauwe nek, een rode kop en een soort steen op z’n hoofd? Schrik dan niet, het is maar een Cassowarie!
Vrijdag 11 maart
Heerlijk een beetje uitgeslapen en op het gemakje ontbeten. De tas inpakken hoefde nauwelijks. Het werkt echt om al je spullen gewoon in je tas te laten zitten of gelijk terug te stoppen! (we zijn inmiddels nog maar 6 weken verder. Duh!) Gelukkig hebben we nog genoeg dagen te gaan om dit in praktijk te brengen. We hadden nog even een meevallertje doordat we er achter kwamen dat we maar tot half 3 ipv tot half 6 in de bus hoeven te zitten. 4,5 uur dus… dat overleven we wel. De reis verliep vlot. Bijna 2 films verder kwamen we aan in Brisbane waar we, voor het eerst, onze bagage moesten laten wegen voor we weer opnieuw de bus in mochten om het laatste stukje tot Surfers Paradise af te leggen. Bij meer dan 20 kg moet je extra gaan betalen. We zaten er beiden nét onder. Fjuu. Het YHA hostel in Surfers blijkt weer een hele andere dan we tot nu toe hebben gehad. Alles (behalve de receptie) bevindt zich op de eerste etage. De sfeer is goed en het is vrij rustig. Waarschijnlijk omdat we best een stukkie van het centrum vandaan zitten. Na het dumpen van onze spullen gelijk een duik genomen in de zee. Sebas werd hier slachtoffer van een ‘blue-bottle-etende-naaktslak’ steek. Gelukkig blijkt het allemaal mee te vallen. We meldden ons aan voor de 6 dollar BBQ. Helaas ging deze door een tekort aan animo niet door. Boodschappen doen in het centrum (40 minuten lopen? Nee bedankt) kostte ons 16 dollar retour. Echt zonde. Morgen maar even goed plannen om de shuttlebus te kunnen pakken. We gaan zo slapen in onze veel te warme, stinkende, kleine en pestbende kamer. Het enige dat niet chill is hier. Benieuwd hoe we morgen wakker worden.
Tip van de dag: een rode vlag in het water betekent niet ‘gevaarlijk, sterke stroming’, maar: ‘niet zwemmen’. Gewoon niet doen. Vanwege allerlei verschillende redenen, zoals de ‘blue-bottle-etende-naaktslak bijvoorbeeld.
Zaterdag 12 maart
De ventilators op de kamer maken overuren. Wat een hitte weer! Echt gewend zijn we er nog niet aan. Het zonnetje schijnt zich vandaag weer te gaan laten zien, dus een beetje op tijd uit de veren voor een nieuwe, mooie dag. En een mooie dag werd het zeker: ’s Ochtends hebben we ons vermaakt aan de boulevard en in het centrum van Surfers Paradise. Echt een stuk cheaper, zo’n shuttlebus. Het klinkt misschien wat raar, maar door de relaxte sfeer in het hostel en in de stad, de surfers en skaters, de toeristen, de palmbomen, de vele ijssalonnetjes en het zonnetje voelen deze dagen in Surfers Paradise alsof we op vakantie zijn. Op vakantie tijdens het reizen. Hoe gek is dat? Maar het kan dus. En omdat dat gevoel ons prima bevalt, hebben we besloten nog een dagje langer te blijven voor we doorreizen naar Byron Bay. De middag bestond uit strand en heel veel wind. Verder hebben we de extra nacht in dit hostel en een surfles geboekt voor morgen. Want ja, je kunt natuurlijk niet in ‘Surfers’ zijn geweest zonder zelf op een plank te hebben gestaan. Terwijl de zon onder wilde gaan, brak de hemel ook weer even open. Inmiddels kunnen we een dergelijk naderende bui herkennen en waren we al veilig binnen. ’s Avonds genoten we van een boerenomelet met frietjes. Dat afvallen gaat hem toch niet helemaal worden hier.
Tip van de dag: als het dreigt te gaan regenen heb je 10 seconden om dekking te zoeken, anders ben je zwaar de pineut.
Zondag 13 maart
Om 12.55 uur vanmiddag zouden we voor het hostel opgehaald worden door de surfschool. Tot dat moment hadden we dus de tijd om te slapen, te ontbijten en nog het e.e.a. te regelen. Zo hebben we voor komende week onze laatste 2 hostels in Australië geboekt. Eentje in Byron Bay, waar we dinsdag naar toe reizen en één in Brisbane, onze laatste stad in dit prachtige land. Men, wat gaat de tijd snel! Dinsdag zijn we al 7 weken op reis! Omdat we vanuit Brisbane naar Auckland in Nieuw-Zeeland vliegen, maar we Brisbane eigenlijk al met de hop-on/hop-off bus zijn gepasseerd, moeten we dus ook weer vervoer terug hebben van Byron naar Brisbane (Byron ligt namelijk zuidelijker dan Brisbane en met de hop-on/hop-off bus mag je maar één richting op reizen, in ons geval zuidelijk: van Cairns naar Byron Bay). Dit vervoersmiddel is een bus geworden. Verrassend. Dit keer de ‘Brisbane2ByronExpress’. Het weer was deze morgen best een beetje angstaanjagend als je weet dat je over enkele uurtjes in een hevig golvende oceaan ligt te spartelen, het kwam namelijk weer met bakken uit de hemel. Maar zoals eerder geconcludeerd: nat word je toch. Dus het feest ging gewoon door. Nadat we allemaal van een surfshirt waren voorzien en iedereen had ondertekend dat hij/zij kon zwemmen, kregen we eerst een instructiepraatje op het strand. Vervolgens werden de basisvaardigheden geoefend die bestaan uit 4 stappen. Nadat je deze steps hebt uitgevoerd, zou je stabiel op je surfboard moeten staan (inderdaad, nog op het droge). De volgende uitdaging was dit stappenplan in het water uitvoeren. De instructeurs stonden op een rijtje in het water. Wij, de surfbroekies, werden liggend op ons board om de beurt met een golf mee geduwd. Nu was het moment aangebroken waarop het stappenplan moest worden uitgevoerd en we kunnen zeggen dat dit bij ons beiden helemaal niet zo slecht afging. Wanneer je het tof vindt, is een 2 uur durende surfles maar kort. Grote kans dat we komende week nog even een keer een board huren! Toen we in de keuken stonden om de maaltijd te bereiden (lees: Sebas), werd ons mede gedeeld dat we mochten aanvallen bij de ‘free BBQ’. En dat laten we ons natuurlijk geen 2x zeggen. Onze half gebakken spullen terug de koelkast in en genieten van gratis, best lekker, voedsel. Wij ff mazzel dat de pubers voor wie de BBQ aanvankelijk bedoeld was al vol zaten na 1 worstje… Morgen doet onze bami het vast ook wel.
Tip van de dag: duw een surfboard nou ook weer niet te hard tegen je heup wanneer je hem mee het water in moet slepen. Dan ziet hij volgende dag blauw.
Maandag 14 maart
De spierpijn viel best mee.. tijd voor nog een beetje meer actie deze ochtend. We hadden een mooi pad gespot langs het water dat geschikt zou zijn voor een hardlooprondje. Nadat we enthousiast vertrokken waren (we liepen allebei ons eigen tempo) bleek de warmte en de zon het ons al snel moeilijk te maken. Sebas had dit al eerder ervaren maar voor Lotte was het haar eerste rondje na 9 weken niet gelopen te hebben. Nou, dat voel je! Na een heerlijke koude douche zijn we de stad ingegaan en hebben we nog een tijdje gechillt op het strand. Merkwaardig, zo naast een rij hoogbouw. Surfers Paradise (dat het hart van het vakantiecentrum ‘Gold Coast’ wordt genoemd) bestaat voornamelijk uit hoge hotels en resorts. De skyline is dan ook al vanaf verre te zien. De stad telt zo’n 24.000 inwoners. Best veel voor zo’n toeristenparadijs. ’s Avonds genoten we van een heerlijke bami. Veeeel beter dan die BBQ van gisteren (maar goed, hij was free, en dat is altijd goed). De laatste avond in Surfers Paradise genieten we nog even na van deze heerlijke 3,5 dag.
Tip van de dag: trek je zwembroek of bikini aan tijdens het rennen in deze Australische temperaturen. Kun je er gelijk een triatlon van maken.
Dinsdag 15 maart
Nog één keer genieten van een ontbijtje op het balkon in het zonnetje in Surfers Paradise. Wat waren dit een relaxte dagen. Om 10 uur vertrok onze bus naar Byron Bay, een surfersplaats met een hoog hippiegehalte. Onderweg rijden we langs de overige, kleinere dorpjes aan de Gold Coast. Je zal hier maar wonen, dan heb je toch 365 dagen per jaar een vakantiegevoel. Aangekomen in Byron voelen we ons een beetje een buitenstaander. Dat hippiegehalte is inderdaad niet gelogen. Veel toeristen, maar hippieachtige toeristen. Je valt bijna op wanneer je geen grote, zichtbare tatoo’s, een enkelbandje, lange haren in een knotje of gaten in je kleding hebt. Echter is dit een prima sfeer voor komende 3 dagen. Het hostel (opnieuw YHA) onderscheidt zich van alle andere die we toch nu toe hebben gehad. Het is druk, veel partygangers en geen onbeperkte gratis wifi. Verder is het best oké. ’s Middags verkennen we het centrum en nemen we alvast even een kijkje bij het strand. Surfen kunnen ze hier wel! Morgen maar een boardje huren. Kunnen wij ook een beetje meedoen. Tijdens het eten begint het te regenen, hard. Shit, dit hadden ze niet voorspeld. Maar wat nu valt, kan morgen niet meer vallen, dan is het vast weer beter.
Tip van de dag: bij de Aldi heb je chocola met honing voor maar 1 dollar! Mjam.
Woensdag 16 maart
Oké, op die uitspraak van gisteren komen we terug. Het werd niet beter, integendeel. Hoeveel water kan er op één dag uit de lucht komen zetten? Genoeg om een hele dag opgesloten te zitten in een hostel in ieder geval. Enkel een bezoekje aan de kapper door Sebas en een snel rondje door het centrum gaven de dag wat nut. Maar laten we het positief bekijken: van de 2 weken regen die voorspeld waren aan de oostkust, is dit eigenlijk pas de 3e echte regendag. Had dus erger gekund. En oja… we halen op dit soort dagen al onze te weinig gelezen boeken van de afgelopen jaren in. Is het dus toch nog ergens goed voor. Morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen.
Tip van de dag: always look at the bright side of life; de regen in Australië gaat tenminste gepaard met een lekker temperatuurtje. Kun je in Nederland niet zeggen.
Donderdag 17 maart
Yes! Het zonnetje schijnt en de lucht is blauw. Dit wordt een mooie dag! Rond een uurtje of 10 komen we gelijk in actie na het trekken van deze conclusie. We ontbijten met yoghurt (ook al niet te betalen hier, maar heerlijk) en maken ons klaar voor een middagje strand. Maar eerst laten we ons informeren door een kerel van de receptie over de walk naar het lighthouse verderop. Een wandeling van zo’n 6 kilometer met best nog wat steile klimmetjes. We zouden wallaby’s, turtles en dolfijnen kunnen spotten met een beetje mazzel. Laat het geluk vandaag nou aan onze kant zijn: 1 wallaby, 1 turtle en een stuk of 30 dolfijnen. Springend door de zee. Echt super gaaf! Verder was de walk mooi: een stukje langs het strand, een stukje door het bos en een stukje door het regenwoud. Ook hebben we op het meest oostelijke punt van Australië gestaan! ’s Middags genoten we op het strand van het warme zonnetje en in het water van de hoge golven. Sebas met bodyboard: best vet wanneer de golven tot boven jezelf uitreiken! Het was 6-dollar-pizza-avond in het hostel en wij waren daar natuurlijk bij. Beef/onion voor Sebas, Cheeselovers voor Lotte (oja, zo smaakt kaas!) ’s Avonds nog wat gekletst met een kamergenoot. Morgen vertrekken we weer naar Brisbane. Nu dus lekker slapen.
Tip van de dag: eigenlijk heb je maar 3 dingen nodig om te kunnen reizen: time, freedom and money. Wanneer je over alle 3 tegelijk beschikt ben je de koning te rijk. Echter is meestal één van de 3 een probleem.
Vrijdag 18 maart
Vandaag gaan we naar onze laatste bestemming in Australië: Brisbane! Weer een grote stad met alles erop en eraan. 2 miljoen inwoners en de 3e grootste stad van Australië (na Sydney en Melbourne), dus de verwachtingen zijn hoog. Dit keer reisden we niet met de Greyhound of Primeur bus, maar vonden we een rechtstreekse bus van Byron Bay naar Brisbane. In 2 uurtjes tijd op plaats van bestemming ipv 4,5 uur. Best fijn. Aangezien de klok weer een uur terug gaat in Queensland, hebben we na aankomst om 13 uur nog de hele middag voor ons. Na onze spullen te hebben gedumpt in het best-oké-ogende-hostel, zijn we de stad in gegaan. Onszelf getrakteerd op een lekker vers broodje met vlees en een fles cola. De stad heeft wel iets weg van Sydney en Melbourne. Veel hoogbouw afgewisseld met chillmogelijkheden en culturele plekken. Een bruisend centrum, terrasjes en een lagoon. Ja, hier gaan we ons wel 3 dagen vermaken. ’s Avond maken we gretig gebruik van de free BBQ op het dakterras. Dit blijkt echter slecht, of eigenlijk ‘niet’ te zijn georganiseerd. Wij Hollanders zouden dat anders hebben aangepakt. Maar ach, we zijn op reis, hebben geen haast en zijn een beetje gewend geraakt aan de ‘laid back’ cultuur. Dus gewoon genieten van de plek, de mensen om ons heen en ons naderende worstje. Behalve een witte boterham en wat sla bleef het daar ook bij. De bedden zijn misschien wel de beste in 8 weken tijd. Doordat het hostel net is overgenomen door een nieuwe eigenaar en bijna alles nog gerenoveerd moet worden, verblijven we even tussen de potten verf en de in de steiger staande douches, maar hebben we wel een fantastisch bed, want die hebben ze al wel aangepakt. Regen en onweer wiegen ons in slaap. Ach, wat nu valt….. (o nee, shit)
Tip van de dag: wanneer een BBQ om 19 uur begint, kun je hem beter daarvoor al aansteken.
Zaterdag 19 maart
De dag begon met een gratis, weetbix, hostel ontbijt. Prima begin van de dag. Een beetje op tijd ook, want we wilden vandaag Brisbane een beetje beter gaan verkennen. Het zonnetje deed het weer goed, dus wandelen was geen straf. Doordat er een vrij grote rivier door Brisbane loopt, kent de stad veel verschillende bruggen die het centrum met de overige wijken verbindt. Zo’n 15 in totaal. Iedere brug is gebouwd in weer een andere stijl; van modern tot Victoriaans. De stad oogt vrij nieuw en staat volop in de steigers. De grote steden worden hier in Australië grondig aangepakt en bijgehouden. We lopen door het Southbank park verder de Queen Street Mall in. Een grote winkelstraat met tal van winkels, pleintjes en straatmuzikanten. We genieten van dit stadse leven en hangen even goed de toerist uit. Plotsklaps staan we oog in oog met een vriendin van een vriendin van Lotte. Zo sta je samen in de Zierikzeese kroeg en zo staat je samen in een winkelstraat in Brisbane aan de andere kant van de wereld. Dit moest natuurlijk even vastgelegd worden. Plan is vervolgens om de Clocktower (die in het midden tussen alle andere, hogere, gebouwen een beetje wegvalt in de skyline) te beklimmen. Dit beklimmen blijkt echter te bestaan uit een ritje met de lift. Het uitzicht is leuk, maar niet bijzonder aangezien we tegen de rest van de gebouwen aan kijken. Hierna maken we nog even een snel rondje door het Brisbane museum. Ook Brisbane kent een Botanic Garden (of course!). Deze tuin lijkt echter meer op een gewoon park dan op een bijzondere bomen en planten tuin. Op de terugweg naar het hostel maken we nog even een stop bij de lagoon waar heel Brisbane zich verzamelt lijkt te hebben. ’s Avonds blijkt een Duits meisje dat we eerder tijdens onze outbacktrip ontmoet hebben, in hetzelfde hostel te zitten als wij. We eten samen en kletsen wat.
Tip van de dag: ook op reis is de wereld klein.
Zondag 20 maart
Vanochtend vinden we het nodig om even de fanatieke sportliefhebbers uit te hangen. Zo bekijken we Dafne Schippers en Samuel live in de semifinal en de final. Ook wordt er nog wat rugby gekeken en worden alle foto’s van afgelopen weken veilig gesteld. Zo is het meest waardevolle dat we nu op zak hebben een geheugenkaartje. Sebas bewaakt hem met z’n leven. Ook wordt de belastingaangifte nog even gedaan. Tja, dat soort dingen gaan ook aan de andere kant van de wereld gewoon door. ’s Middags chillen we bij de lagoon. Niet heel lang, want aan het einde van de dag hebben we afgesproken met het Duitse meisje Kirsten. We koken en eten samen en gaan daarna naar de film: ‘Zootopia’. Echt een super grappige Disneyfilm in een mega bioscoopzaal. Een leuke afsluiting van de dag.
Tip van de dag: je hebt mensen die ’s nachts hun tas inpakken, mensen die snurken, mensen die hun incheckkaart kwijt zijn en doorzoeken tot middernacht, hoestende mensen, luidruchtige mensen, mensen die zooi maken en je hebt oordoppen. Die laatste zijn het fijnst.
Maandag 21 maart
Vandaag is toch een beetje speciaal. Misschien is 21 maart 2016 wel onze laatste Australië dag ooit. Klinkt sentimenteel, maar kan realiteit zijn. Desalniettemin hebben we ontzettend veel zin om naar Nieuw-Zeeland te gaan. Weer een heel nieuw land, ander land. De overgeslagen westkust van Australië is de moeite waard om nog een keer voor terug te keren. Ook zouden we dan Darwin en Sydney nog een keer meepakken. Want doordat we in Sydney toch echt wel even moesten wennen en we nog een beetje rondliepen met een jetlag voelt het een beetje als een valse start. Goed, vandaag was chill. We hebben niet meer gedaan dan een rondje gevaren op de Brisbane river met de ‘Cityhopper’, gechillt bij de lagoon en genoten van een cheese/wine rooftopavond met leuke gesprekken. Wellicht is het leuk om het eerste deel van onze reis af te sluiten met wat feitjes en een lijstje. Komen ze:
57 dagen 15 hostels 9 campings 10.233 km 2500 foto’s/ filmpjes
6 verschillende vervoersmiddelen: vliegtuig, boot, bus, trein, tram, campervan
9 nieuwe gespotte dieren in het wild: kangoeroe, koala, emoe, dingo, slang, turtle, leguaan, dolfijn, en een heleboel vogels.
En dan onze steden top 7:
1. Melbourne
2. Sydney
3. Brisbane
4. Adelaide
5. Cairns
6. Canberra
7. Alice Springs
Na een busritje van zo’n 4 uur kwamen we rond 10 uur in Noosa aan. Een zeer toeristische plaats, met een hoop backpackers en surflui. Maar ook de (wat kak achtige) zeilers zijn goed vertegenwoordigd. Eigenlijk heeft Noosa wel iets weg van Cannes, maar dan een stuk kleiner. Nadat we onze spullen hebben gedropt en alvast een ticket hebben geboekt voor de Australia Zoo, wagen we ons het centrum in. Met shuttlebus, uiteraard. We gaan natuurlijk niet lopen als dat niet nodig is. Het is een gezellige, best drukke boel. Overal winkeltjes en terrasjes. Het strand, een écht strand, ligt gelijk achter de winkelstraat. Dom, strandspullen liggen nog in het hostel. Opzich niet zo gek aangezien het daarnet nog met bakken uit de hemel kan vallen maar niets is zo veranderlijk als het weer. Dan maar chillen zonder zwembroek en bikini, geen probleem. Door de gemiste shuttlebus hebben we gelijk een side seeing Noosa gedaan terug richting de supermarkt en het hostel. De huizen aan het water kosten hier maar een paar miljoen. Leuk als vakantiehuisje? De avond was chill. Morgen aapjes kijken. Correctie: krokodillen.
Tip van de dag: 64 muggenbulten op één lichaam worden gezien. Ook in de supermarkt. Voordeel: mensen geven je gratis anti-jeuk advies.
Donderdag 10 maart
De verwachtingen zijn hoog voor vandaag: krokodillen spotten, slangen aaien en reptielen knuffelen? We gaan namelijk niet zomaar naar een dierentuin, nee… we gaan naar de Australia Zoo van Steve Irwin. Helaas is het inmiddels al 10 jaar geleden dat hij zelf om het leven kwam door een aanval van een pijlstaartrog, maar zijn dierentuin is volop in trek. Daarnaast maakt de gedachte dat veel dieren (voornamelijk de krokodillen) door Steve zelf zijn gevangen en ondergebracht de dierentuin speciaal. Hier worden dieren echt geholpen en staat hun welzijn voorop. Dit werd later op de middag heel duidelijk bij het brengen van een bezoekje aan het hospital. Hier worden voornamelijk zieke en ‘beschadigde’ koala’s opgevangen en behandeld. Nadat we 1,5 uur met de bus hadden gereden vanaf het hostel, arriveerden we bij de zoo. Overal wordt met billboards duidelijk gemaakt dat dit de zoo van Steve Irwin en zijn gezin is. Door het hele park komen hun afbeeldingen, filmpjes en namen terug: op borden, maar ook in namen van dierenverblijven. Nog niet eerder hebben we zoveel verschillende krokodillen en andere reptielen gespot in één dierentuin. Bijna iedere krokodil heeft zijn eigen verblijf en verhaal. Maar naast reptielen, zijn er ook genoeg andere dieren te vinden. Van kangoeroes tot giraffen en van koala’s tot neushoorns. Het hoogtepunt van de dag is toch wel de Wildlife show. Spectaculair, en ook wel een beetje beangstigend, om te zien en te horen hoe ontzettend sterk deze dieren zijn. Hele kippen gaan erin als koek en de versnelde ademhaling van de verzorger geeft aan dat ook hij het toch best wel een beetje spannend vindt. Voorheen gaf Steve zelf deze shows, gelukkig worden deze nu, na zijn dood, door anderen verzorgd. Sowieso is het mooi om te zien dat het doel waarvoor Steve leefde (wildlife helpen) ook door zijn gezin en genoeg anderen wordt nagestreefd. Een zeer geslaagde dag. ’s Avonds zoeken we wat foto’s uit, schrijven wat verhalen en kletsen met kamergenoten. Morgen reizen we al weer verder naar Surfers Paradise.
Tip van de dag: lijkt het op een struisvogel, is het ongeveer 2 meter hoog, heeft het een blauwe nek, een rode kop en een soort steen op z’n hoofd? Schrik dan niet, het is maar een Cassowarie!
Vrijdag 11 maart
Heerlijk een beetje uitgeslapen en op het gemakje ontbeten. De tas inpakken hoefde nauwelijks. Het werkt echt om al je spullen gewoon in je tas te laten zitten of gelijk terug te stoppen! (we zijn inmiddels nog maar 6 weken verder. Duh!) Gelukkig hebben we nog genoeg dagen te gaan om dit in praktijk te brengen. We hadden nog even een meevallertje doordat we er achter kwamen dat we maar tot half 3 ipv tot half 6 in de bus hoeven te zitten. 4,5 uur dus… dat overleven we wel. De reis verliep vlot. Bijna 2 films verder kwamen we aan in Brisbane waar we, voor het eerst, onze bagage moesten laten wegen voor we weer opnieuw de bus in mochten om het laatste stukje tot Surfers Paradise af te leggen. Bij meer dan 20 kg moet je extra gaan betalen. We zaten er beiden nét onder. Fjuu. Het YHA hostel in Surfers blijkt weer een hele andere dan we tot nu toe hebben gehad. Alles (behalve de receptie) bevindt zich op de eerste etage. De sfeer is goed en het is vrij rustig. Waarschijnlijk omdat we best een stukkie van het centrum vandaan zitten. Na het dumpen van onze spullen gelijk een duik genomen in de zee. Sebas werd hier slachtoffer van een ‘blue-bottle-etende-naaktslak’ steek. Gelukkig blijkt het allemaal mee te vallen. We meldden ons aan voor de 6 dollar BBQ. Helaas ging deze door een tekort aan animo niet door. Boodschappen doen in het centrum (40 minuten lopen? Nee bedankt) kostte ons 16 dollar retour. Echt zonde. Morgen maar even goed plannen om de shuttlebus te kunnen pakken. We gaan zo slapen in onze veel te warme, stinkende, kleine en pestbende kamer. Het enige dat niet chill is hier. Benieuwd hoe we morgen wakker worden.
Tip van de dag: een rode vlag in het water betekent niet ‘gevaarlijk, sterke stroming’, maar: ‘niet zwemmen’. Gewoon niet doen. Vanwege allerlei verschillende redenen, zoals de ‘blue-bottle-etende-naaktslak bijvoorbeeld.
Zaterdag 12 maart
De ventilators op de kamer maken overuren. Wat een hitte weer! Echt gewend zijn we er nog niet aan. Het zonnetje schijnt zich vandaag weer te gaan laten zien, dus een beetje op tijd uit de veren voor een nieuwe, mooie dag. En een mooie dag werd het zeker: ’s Ochtends hebben we ons vermaakt aan de boulevard en in het centrum van Surfers Paradise. Echt een stuk cheaper, zo’n shuttlebus. Het klinkt misschien wat raar, maar door de relaxte sfeer in het hostel en in de stad, de surfers en skaters, de toeristen, de palmbomen, de vele ijssalonnetjes en het zonnetje voelen deze dagen in Surfers Paradise alsof we op vakantie zijn. Op vakantie tijdens het reizen. Hoe gek is dat? Maar het kan dus. En omdat dat gevoel ons prima bevalt, hebben we besloten nog een dagje langer te blijven voor we doorreizen naar Byron Bay. De middag bestond uit strand en heel veel wind. Verder hebben we de extra nacht in dit hostel en een surfles geboekt voor morgen. Want ja, je kunt natuurlijk niet in ‘Surfers’ zijn geweest zonder zelf op een plank te hebben gestaan. Terwijl de zon onder wilde gaan, brak de hemel ook weer even open. Inmiddels kunnen we een dergelijk naderende bui herkennen en waren we al veilig binnen. ’s Avonds genoten we van een boerenomelet met frietjes. Dat afvallen gaat hem toch niet helemaal worden hier.
Tip van de dag: als het dreigt te gaan regenen heb je 10 seconden om dekking te zoeken, anders ben je zwaar de pineut.
Zondag 13 maart
Om 12.55 uur vanmiddag zouden we voor het hostel opgehaald worden door de surfschool. Tot dat moment hadden we dus de tijd om te slapen, te ontbijten en nog het e.e.a. te regelen. Zo hebben we voor komende week onze laatste 2 hostels in Australië geboekt. Eentje in Byron Bay, waar we dinsdag naar toe reizen en één in Brisbane, onze laatste stad in dit prachtige land. Men, wat gaat de tijd snel! Dinsdag zijn we al 7 weken op reis! Omdat we vanuit Brisbane naar Auckland in Nieuw-Zeeland vliegen, maar we Brisbane eigenlijk al met de hop-on/hop-off bus zijn gepasseerd, moeten we dus ook weer vervoer terug hebben van Byron naar Brisbane (Byron ligt namelijk zuidelijker dan Brisbane en met de hop-on/hop-off bus mag je maar één richting op reizen, in ons geval zuidelijk: van Cairns naar Byron Bay). Dit vervoersmiddel is een bus geworden. Verrassend. Dit keer de ‘Brisbane2ByronExpress’. Het weer was deze morgen best een beetje angstaanjagend als je weet dat je over enkele uurtjes in een hevig golvende oceaan ligt te spartelen, het kwam namelijk weer met bakken uit de hemel. Maar zoals eerder geconcludeerd: nat word je toch. Dus het feest ging gewoon door. Nadat we allemaal van een surfshirt waren voorzien en iedereen had ondertekend dat hij/zij kon zwemmen, kregen we eerst een instructiepraatje op het strand. Vervolgens werden de basisvaardigheden geoefend die bestaan uit 4 stappen. Nadat je deze steps hebt uitgevoerd, zou je stabiel op je surfboard moeten staan (inderdaad, nog op het droge). De volgende uitdaging was dit stappenplan in het water uitvoeren. De instructeurs stonden op een rijtje in het water. Wij, de surfbroekies, werden liggend op ons board om de beurt met een golf mee geduwd. Nu was het moment aangebroken waarop het stappenplan moest worden uitgevoerd en we kunnen zeggen dat dit bij ons beiden helemaal niet zo slecht afging. Wanneer je het tof vindt, is een 2 uur durende surfles maar kort. Grote kans dat we komende week nog even een keer een board huren! Toen we in de keuken stonden om de maaltijd te bereiden (lees: Sebas), werd ons mede gedeeld dat we mochten aanvallen bij de ‘free BBQ’. En dat laten we ons natuurlijk geen 2x zeggen. Onze half gebakken spullen terug de koelkast in en genieten van gratis, best lekker, voedsel. Wij ff mazzel dat de pubers voor wie de BBQ aanvankelijk bedoeld was al vol zaten na 1 worstje… Morgen doet onze bami het vast ook wel.
Tip van de dag: duw een surfboard nou ook weer niet te hard tegen je heup wanneer je hem mee het water in moet slepen. Dan ziet hij volgende dag blauw.
Maandag 14 maart
De spierpijn viel best mee.. tijd voor nog een beetje meer actie deze ochtend. We hadden een mooi pad gespot langs het water dat geschikt zou zijn voor een hardlooprondje. Nadat we enthousiast vertrokken waren (we liepen allebei ons eigen tempo) bleek de warmte en de zon het ons al snel moeilijk te maken. Sebas had dit al eerder ervaren maar voor Lotte was het haar eerste rondje na 9 weken niet gelopen te hebben. Nou, dat voel je! Na een heerlijke koude douche zijn we de stad ingegaan en hebben we nog een tijdje gechillt op het strand. Merkwaardig, zo naast een rij hoogbouw. Surfers Paradise (dat het hart van het vakantiecentrum ‘Gold Coast’ wordt genoemd) bestaat voornamelijk uit hoge hotels en resorts. De skyline is dan ook al vanaf verre te zien. De stad telt zo’n 24.000 inwoners. Best veel voor zo’n toeristenparadijs. ’s Avonds genoten we van een heerlijke bami. Veeeel beter dan die BBQ van gisteren (maar goed, hij was free, en dat is altijd goed). De laatste avond in Surfers Paradise genieten we nog even na van deze heerlijke 3,5 dag.
Tip van de dag: trek je zwembroek of bikini aan tijdens het rennen in deze Australische temperaturen. Kun je er gelijk een triatlon van maken.
Dinsdag 15 maart
Nog één keer genieten van een ontbijtje op het balkon in het zonnetje in Surfers Paradise. Wat waren dit een relaxte dagen. Om 10 uur vertrok onze bus naar Byron Bay, een surfersplaats met een hoog hippiegehalte. Onderweg rijden we langs de overige, kleinere dorpjes aan de Gold Coast. Je zal hier maar wonen, dan heb je toch 365 dagen per jaar een vakantiegevoel. Aangekomen in Byron voelen we ons een beetje een buitenstaander. Dat hippiegehalte is inderdaad niet gelogen. Veel toeristen, maar hippieachtige toeristen. Je valt bijna op wanneer je geen grote, zichtbare tatoo’s, een enkelbandje, lange haren in een knotje of gaten in je kleding hebt. Echter is dit een prima sfeer voor komende 3 dagen. Het hostel (opnieuw YHA) onderscheidt zich van alle andere die we toch nu toe hebben gehad. Het is druk, veel partygangers en geen onbeperkte gratis wifi. Verder is het best oké. ’s Middags verkennen we het centrum en nemen we alvast even een kijkje bij het strand. Surfen kunnen ze hier wel! Morgen maar een boardje huren. Kunnen wij ook een beetje meedoen. Tijdens het eten begint het te regenen, hard. Shit, dit hadden ze niet voorspeld. Maar wat nu valt, kan morgen niet meer vallen, dan is het vast weer beter.
Tip van de dag: bij de Aldi heb je chocola met honing voor maar 1 dollar! Mjam.
Woensdag 16 maart
Oké, op die uitspraak van gisteren komen we terug. Het werd niet beter, integendeel. Hoeveel water kan er op één dag uit de lucht komen zetten? Genoeg om een hele dag opgesloten te zitten in een hostel in ieder geval. Enkel een bezoekje aan de kapper door Sebas en een snel rondje door het centrum gaven de dag wat nut. Maar laten we het positief bekijken: van de 2 weken regen die voorspeld waren aan de oostkust, is dit eigenlijk pas de 3e echte regendag. Had dus erger gekund. En oja… we halen op dit soort dagen al onze te weinig gelezen boeken van de afgelopen jaren in. Is het dus toch nog ergens goed voor. Morgen weer een nieuwe dag met nieuwe kansen.
Tip van de dag: always look at the bright side of life; de regen in Australië gaat tenminste gepaard met een lekker temperatuurtje. Kun je in Nederland niet zeggen.
Donderdag 17 maart
Yes! Het zonnetje schijnt en de lucht is blauw. Dit wordt een mooie dag! Rond een uurtje of 10 komen we gelijk in actie na het trekken van deze conclusie. We ontbijten met yoghurt (ook al niet te betalen hier, maar heerlijk) en maken ons klaar voor een middagje strand. Maar eerst laten we ons informeren door een kerel van de receptie over de walk naar het lighthouse verderop. Een wandeling van zo’n 6 kilometer met best nog wat steile klimmetjes. We zouden wallaby’s, turtles en dolfijnen kunnen spotten met een beetje mazzel. Laat het geluk vandaag nou aan onze kant zijn: 1 wallaby, 1 turtle en een stuk of 30 dolfijnen. Springend door de zee. Echt super gaaf! Verder was de walk mooi: een stukje langs het strand, een stukje door het bos en een stukje door het regenwoud. Ook hebben we op het meest oostelijke punt van Australië gestaan! ’s Middags genoten we op het strand van het warme zonnetje en in het water van de hoge golven. Sebas met bodyboard: best vet wanneer de golven tot boven jezelf uitreiken! Het was 6-dollar-pizza-avond in het hostel en wij waren daar natuurlijk bij. Beef/onion voor Sebas, Cheeselovers voor Lotte (oja, zo smaakt kaas!) ’s Avonds nog wat gekletst met een kamergenoot. Morgen vertrekken we weer naar Brisbane. Nu dus lekker slapen.
Tip van de dag: eigenlijk heb je maar 3 dingen nodig om te kunnen reizen: time, freedom and money. Wanneer je over alle 3 tegelijk beschikt ben je de koning te rijk. Echter is meestal één van de 3 een probleem.
Vrijdag 18 maart
Vandaag gaan we naar onze laatste bestemming in Australië: Brisbane! Weer een grote stad met alles erop en eraan. 2 miljoen inwoners en de 3e grootste stad van Australië (na Sydney en Melbourne), dus de verwachtingen zijn hoog. Dit keer reisden we niet met de Greyhound of Primeur bus, maar vonden we een rechtstreekse bus van Byron Bay naar Brisbane. In 2 uurtjes tijd op plaats van bestemming ipv 4,5 uur. Best fijn. Aangezien de klok weer een uur terug gaat in Queensland, hebben we na aankomst om 13 uur nog de hele middag voor ons. Na onze spullen te hebben gedumpt in het best-oké-ogende-hostel, zijn we de stad in gegaan. Onszelf getrakteerd op een lekker vers broodje met vlees en een fles cola. De stad heeft wel iets weg van Sydney en Melbourne. Veel hoogbouw afgewisseld met chillmogelijkheden en culturele plekken. Een bruisend centrum, terrasjes en een lagoon. Ja, hier gaan we ons wel 3 dagen vermaken. ’s Avond maken we gretig gebruik van de free BBQ op het dakterras. Dit blijkt echter slecht, of eigenlijk ‘niet’ te zijn georganiseerd. Wij Hollanders zouden dat anders hebben aangepakt. Maar ach, we zijn op reis, hebben geen haast en zijn een beetje gewend geraakt aan de ‘laid back’ cultuur. Dus gewoon genieten van de plek, de mensen om ons heen en ons naderende worstje. Behalve een witte boterham en wat sla bleef het daar ook bij. De bedden zijn misschien wel de beste in 8 weken tijd. Doordat het hostel net is overgenomen door een nieuwe eigenaar en bijna alles nog gerenoveerd moet worden, verblijven we even tussen de potten verf en de in de steiger staande douches, maar hebben we wel een fantastisch bed, want die hebben ze al wel aangepakt. Regen en onweer wiegen ons in slaap. Ach, wat nu valt….. (o nee, shit)
Tip van de dag: wanneer een BBQ om 19 uur begint, kun je hem beter daarvoor al aansteken.
Zaterdag 19 maart
De dag begon met een gratis, weetbix, hostel ontbijt. Prima begin van de dag. Een beetje op tijd ook, want we wilden vandaag Brisbane een beetje beter gaan verkennen. Het zonnetje deed het weer goed, dus wandelen was geen straf. Doordat er een vrij grote rivier door Brisbane loopt, kent de stad veel verschillende bruggen die het centrum met de overige wijken verbindt. Zo’n 15 in totaal. Iedere brug is gebouwd in weer een andere stijl; van modern tot Victoriaans. De stad oogt vrij nieuw en staat volop in de steigers. De grote steden worden hier in Australië grondig aangepakt en bijgehouden. We lopen door het Southbank park verder de Queen Street Mall in. Een grote winkelstraat met tal van winkels, pleintjes en straatmuzikanten. We genieten van dit stadse leven en hangen even goed de toerist uit. Plotsklaps staan we oog in oog met een vriendin van een vriendin van Lotte. Zo sta je samen in de Zierikzeese kroeg en zo staat je samen in een winkelstraat in Brisbane aan de andere kant van de wereld. Dit moest natuurlijk even vastgelegd worden. Plan is vervolgens om de Clocktower (die in het midden tussen alle andere, hogere, gebouwen een beetje wegvalt in de skyline) te beklimmen. Dit beklimmen blijkt echter te bestaan uit een ritje met de lift. Het uitzicht is leuk, maar niet bijzonder aangezien we tegen de rest van de gebouwen aan kijken. Hierna maken we nog even een snel rondje door het Brisbane museum. Ook Brisbane kent een Botanic Garden (of course!). Deze tuin lijkt echter meer op een gewoon park dan op een bijzondere bomen en planten tuin. Op de terugweg naar het hostel maken we nog even een stop bij de lagoon waar heel Brisbane zich verzamelt lijkt te hebben. ’s Avonds blijkt een Duits meisje dat we eerder tijdens onze outbacktrip ontmoet hebben, in hetzelfde hostel te zitten als wij. We eten samen en kletsen wat.
Tip van de dag: ook op reis is de wereld klein.
Zondag 20 maart
Vanochtend vinden we het nodig om even de fanatieke sportliefhebbers uit te hangen. Zo bekijken we Dafne Schippers en Samuel live in de semifinal en de final. Ook wordt er nog wat rugby gekeken en worden alle foto’s van afgelopen weken veilig gesteld. Zo is het meest waardevolle dat we nu op zak hebben een geheugenkaartje. Sebas bewaakt hem met z’n leven. Ook wordt de belastingaangifte nog even gedaan. Tja, dat soort dingen gaan ook aan de andere kant van de wereld gewoon door. ’s Middags chillen we bij de lagoon. Niet heel lang, want aan het einde van de dag hebben we afgesproken met het Duitse meisje Kirsten. We koken en eten samen en gaan daarna naar de film: ‘Zootopia’. Echt een super grappige Disneyfilm in een mega bioscoopzaal. Een leuke afsluiting van de dag.
Tip van de dag: je hebt mensen die ’s nachts hun tas inpakken, mensen die snurken, mensen die hun incheckkaart kwijt zijn en doorzoeken tot middernacht, hoestende mensen, luidruchtige mensen, mensen die zooi maken en je hebt oordoppen. Die laatste zijn het fijnst.
Maandag 21 maart
Vandaag is toch een beetje speciaal. Misschien is 21 maart 2016 wel onze laatste Australië dag ooit. Klinkt sentimenteel, maar kan realiteit zijn. Desalniettemin hebben we ontzettend veel zin om naar Nieuw-Zeeland te gaan. Weer een heel nieuw land, ander land. De overgeslagen westkust van Australië is de moeite waard om nog een keer voor terug te keren. Ook zouden we dan Darwin en Sydney nog een keer meepakken. Want doordat we in Sydney toch echt wel even moesten wennen en we nog een beetje rondliepen met een jetlag voelt het een beetje als een valse start. Goed, vandaag was chill. We hebben niet meer gedaan dan een rondje gevaren op de Brisbane river met de ‘Cityhopper’, gechillt bij de lagoon en genoten van een cheese/wine rooftopavond met leuke gesprekken. Wellicht is het leuk om het eerste deel van onze reis af te sluiten met wat feitjes en een lijstje. Komen ze:
57 dagen 15 hostels 9 campings 10.233 km 2500 foto’s/ filmpjes
6 verschillende vervoersmiddelen: vliegtuig, boot, bus, trein, tram, campervan
9 nieuwe gespotte dieren in het wild: kangoeroe, koala, emoe, dingo, slang, turtle, leguaan, dolfijn, en een heleboel vogels.
En dan onze steden top 7:
1. Melbourne
2. Sydney
3. Brisbane
4. Adelaide
5. Cairns
6. Canberra
7. Alice Springs
Op het naaktstrand geweest? :)
Mooie dingen, veel plezier verder!!